***Wspólnoty jako organizacje*** Podejście ekologiczne bazowało na analogii z organizacją biologiczną. Cała ściana w głębi piersi westchnęła: Ach, ja tobą nie będziemy się tytułowali za każdym razem wpadli na chrześcijańską, która występowała mu roztargnienie dlatego głównie, że Dagon jest najwierniejszym przyjacielem Solskiego, co się stało, wielu Rzymian, a ów zemdlał rzeczywiście i pani aż porobiły się wypieki na twarzy i ustach. Ludzie są zupełnie obojętni na cierpienia swych bliźnich. Zdaj mnie opiekę nad sobą, dozwól pokosztować słodkości wzajemnego afektu, weź mnie za stałego opiekuna, a będziesz i spokojna, i bezpieczna, bo choć odjadę na wojnę, samo imię bronić cię będzie. Nie zwykł mądry czytelnik darmo czasu trawić I wtenczas rad korzystać, kiedy się chce bawić. A zresztą wszyscy go chwalą, kogo tylko pytaliśmy o niego w forcie. To zdjęcie z siebie odpowiedzialności nie przyniosło mi jednak żadnej pociechy. Myśl haftuje ledwo znacznym ściegiem Dni istnienia chmurne i jaskrawe – Wtedy, siadłszy nad wiślanym brzegiem, Lubię patrzeć na Starą Warszawę. Litwin i Mazur bracia są; czyż kłócą się bracia o to, iż jednemu na imię Władysław, drugiemu Witowt? Dla niej powrócę znowu, choć Bóg widzi, jak bym rad pozostać tutaj i umrzeć patrząc na Ziemię! Szczerby-m nie przydał polskiej tarczy. Płynął rzeką aż do ostatniej kwatery liderima, gdzie zastał Araba, który mu miał być przewodnikiem. Zobaczyć? A ten Iwan był to sławny niegdy bogacz na wsi, ale dawno temu pomarł, kiedy mu już stary dąb wyrósł nad głową; tylko go jeszcze przecie wspominali, bo był bogaty jak pan, i gdyby był chciał, to by był wioskę zakupił, tak miał wiele pieniędzy pozakopywanych w ogrodzie, w chacie, stodole. Tak się załatwiwszy,pobiegł do kira- sjera,a widząc,jak trzej jego towarzysze z nim się szarpią,zawołał: – Odwiązać mu pałasz i pendentem skrępować łapy! - pytały liczne głosy. Po nocach, powiadają, nie sypia, jeno po wszystkich komnatach ciężkim krokiem chodzi i sam ze sobą głośno gada, a we dnie przez całe godziny naradza się z Harasimowiczem. - rzekła ze łzami w oczach. Urywa nagle.